Vandaag had ik de eer Henk de oren van het lijf te vragen! Ja, zelfs de voorzitter van de nederlandse vereniging mag er aan geloven. En.. waarom ook niet? Wat weten we nu eigenlijk van onze gewaardeerde Presidente?

Eerst even wat achtergrond informatie: Henk is getrouwd met een oostenrijkse en beiden werkten toen voor de Shell. Een tijdlang was hun thuislokatie niet gedefinieerd, maar daar kwam verandering in toen er gezinsuitbreiding kwam. De keuze viel natuurlijk op Oostenrijk. Ze bouwden een huis op familiegrond in Hietzing. In 2010 werd zijn vrouw overgeplaatst naar Nederland en ging het hele gezin mee. Henk werkte toen over de hele wereld, en dus maakte het voor zijn positie niet uit of zijn thuisbasis nou Nederland of Oostenrijk was. Twee jaar later hebben zo alsnog besloten om Nederland weer te verlaten en terug naar hun oude thuisbasis in Oostenrijk te komen. Sindsdien wonen ze met veel plezier buiten de stad.

Henk is een paar jaar geleden gestopt met werken en houdt zich sindsdien vooral bezig met papa spelen, golf en beroepsmatig up to date blijven. Het laatste niet omdat het moet, maar uit pure interesse.

Uit ons gesprek merk ik dat hij een echte levensgenieter is: hij vertelt graag over hoe fijn het is elke ochtend op zijn terras te ontbijten, dat hij graag vrienden treft en als regel minstens één keer per week met zijn vrouw uit eten gaat.

Het ritme is hier anders.. zegt hij; in Nederland verlaat je het kantoor, ga je naar huis, je kookt en eet, tref je nog met vrienden waar je koffie drinkt met een koekje, maar In Oostenrijk tref je je na het werk met vrienden in de stad, ga je wat drinken, samen iets eten, misschien nog iets drinken, en pas dan ga je naar huis!

Het leven is goed hier, zegt hij. De levenskwaliteit in Oostenrijk ligt hoger als in Nederland. Het is hier rustig, en er is minder wind. Het is duidelijk dat hij niet in Wenen woont, want nu ik dit schrijf in het 18e hoor ik zoals zo vaak, de wind buiten door de bomen gieren!

Als voorzitter van de nederlandse vereniging in Wenen is het zijn streven om de juiste mensen op de juiste plaats te krijgen. Want, zo zegt hij, als mensen doen waar ze goed in zijn, hebben ze weinig sturing nodig. Als voorzitter geniet hij het meest van de evenementen zoals Sinterklaas, de nieuwjaarsborrel en de jaarvergadering want.. daar zie je echt waar je het voor doet.

Nederlanders integreren volgens Henk heel snel in een nieuwe woonomgeving, Wat dat aangaat is de vereniging eigenlijk meer een bonus voor de nederlanders hier dan een noodzakelijkheid; dit heeft de vereniging 4 jaar geleden met lede ogen moeten aanzien dat het ledental toen dramatisch terugliep. Om daartoe het hoofd te bieden heeft het bestuur toen besloten om geen contributie meer te verlangen en het roer om te gooien. De vereniging helpt nu voornamelijk bij vragen wanneer mensen of bedrijven naar Oostenrijk verhuizen. De activiteiten van de vereniging zijn een leuke gelegenheid andere Nederlanders te ontmoeten, vaak onder het genot van een hapje of een drankje. Dankzij het nieuwe sponsorbeleid kunnen veel van deze activiteiten gratis aangeboden worden en worden de consumpties voor de deelnemers vaak geheel of deels gesponsord. En dat is terug te zien aan het groeiende aantal leden in het afgelopen jaar.

Op de vraag hoe lang hij nog voorzitter wil blijven, antwoordt hij lekker nuchter dat hij het stokje binnen twee of drie jaar door wil geven. Maar Henk verwacht dat iemand reeds vóór die tijd aan zal bieden zijn taak over te nemen. Ik merk de Haagse direktheid en openheid in deze opmerking.

Hoewel Henk voor zijn beroep over de hele wereld gewerkt heeft, is het duidelijk dat hij in Den Haag is opgegroeid. Naast het voetbalstadion in Moerwijk om precies te zijn. Tot zijn 12^e heeft hij daar gewoond tot zijn vader de mogelijkheid kreeg om naar een groter huis te verhuizen in Leidschendam. Daar kreeg hij zelfs een eigen slaapkamer. Inburgeren in zijn nieuwe woonplaats ging gemakkelijk vertelde hij: hij werd de 11^de speler van het voetbalelftal, en daarmee was de zaak geregeld.

Daarmee is de cirkel eigenlijk weer rond: het lijkt erop dat waar hij ook is en wat hij ook doet, Henk doet waar hij goed in is. Dat hij daar is waar mensen hem nodig hebben en daarmee automatisch een gewaardeerde en graag geziene persoon wordt. Bedankt voor alles wat je voor ons doet Henk, we kijken samen uit naar het komende Sinterklaarfeest!