40 jaar feest met vlag en wimpel geslaagd 25 mei 2013
“Erg gezellig.” “Superleuk!” “Bijzonder, hoe wij Oostenrijkers met open armen zijn ontvangen, terwijl het een Nederlands feest is geweest.” Dat waren de reacties van mijn vrienden. Alle drie uitspraken kan ik slechts beamen en met name de laatste was inderdaad tekenend voor de sfeer op de boot. Het maakte niet uit of je Nederlander was of Oostenrijker, of je Nederlands kon spreken of niet. Wie feest wilde vieren, was welkom, en er is goed feest gevierd.
Maar laten wij bij het begin beginnen: al voor 16.00 stond er een hele rij voor de loopplank naar de boot. Binnen werd je door alle bestuursleden welkom geheten. Rianne als “Frau Antje” en Elisabeth in “Dirndl” toonden hier al het karakter van deze middag. Natuurlijk mocht ook de “Sekt” niet ontbreken en het entreekaartje werd ingewisseld voor een loterijlotj.
Vrij snel begon de muziek te spelen: Maya Hakvoort met een hele groep Nederlandse musici hadden daarbij het zwaarste werk: van vier tot negen hebben zij voor de muzikale omlijsting van het feest gezorgd – alleen afgewisseld door twee Oostenrijkse dames die tijdens het eten de Weense klassieken op piano en viool hebben gespeeld. Zelfs het begin van de speeltijd van DJ Martijn werd uitgesteld, omdat het publiek om negen uur nog enthousiast aan het meezingen was.
En alles is deze dag langsgekomen: Aan de Amsterdamse Grachten, Annabel, De Mallemolen, Guus Meeuwis en zelfs het Koningslied – dat trouwens met veel enthousiasme werd gezongen en sommigen een kippenvelmoment heeft bezorgd.
Maar ook buiten de muziek om viel er voortdurend iets te doen:
– Iedereen werd welkom geheten door Rianne Rits in het Nederlands en Elisabeth Forstreiter in het Duits. Er waren zelfs leden speciaal voor het feest uit Nederland gekomen. Uiteraard kregen ook zij een warm applaus – net als de ereleden en de twee mensen die op de boot erelid zijn geworden: Tanja Lahaye en Harry van der Zee.
– Naast schminken, knutselen en een goochelaar was er een speurtocht georganiseerd voor de kinderen. Zij moesten daarbij 22 kaartjes vinden die over de hele boot verstopt waren – de meeste goed zichtbaar, maar sommige kaartjes waren een ware uitdaging om te vinden. En een uitdaging was het ook de juiste antwoorden te weten op vragen als “Hoe hoog is het hoogste punt van Nederland?” respectievelijk “Hoe laag is het diepste punt van Oostenrijk?” Vragen als “Wat doet een Nederlander als hij gaat pinnen?” of “Wat is een Dirndl” zorgden daarentegen vooral voor vermaak. Uiteraard was ook de speurtocht tweetalig, zodat iedereen mee kon doen.
– Op de marktkramen kon je voor een prikkie allerlei boeken kopen. Van “Het bureau” van Voskuil tot aan “Hoe hoort het eigenlijk” en talloze kinderboeken. Ook mooie handgemaakte sieraden en geborduurd textiel was er te koop. Met de koop van een textiel voorwerp zoals een tas gemaakt van een PTT postzak, baddoeken met Delfts blauw boord, kon je ook nog de Angelman stichting ondersteunen.
Natuurlijk mag bij een feest het eten niet ontbreken. Al bij binnenkomst werden wij verwelkomd door een taart in de kleuren van de Nederlandse vlag en “Sachertorte”. Het buffet kende drie gangen met zo veel keuze dat het een hele pagina gevuld zou hebben. En ook hier natuurlijk typisch Nederlandse gerechten als de haring en typisch Oostenrijkse gerechten als “Schweinsbraten” en “Wiener Schnitzel”. Nauwelijks aan te slepen waren echter de Apfel- und Topfenstrudel.
In de avond werden door een manager van de KLM in Oostenrijk de drie hoofdprijzen van de loterij vergeven. De hoofdprijs, een vlucht naar Amsterdam, is gewonnen door bestuurslid Martin van der Heydt, die op deze dag ook nog eens jarig was.
Ten slotte wil ik het meest belangrijke niet vergeten: de Donau als fraaie entourage voor het hele feest. Ook het weer deed zijn best, ondanks dat de weersomstandigheden dat weekend niet al te best waren. Dus ondanks dat het wat frisjes was en alle activiteiten binnen hebben plaatsgevonden, hebben de kinderen zich op het bovendek prima kunnen vermaken met sjoelen en tikkertje, bleven de rokers droog en waren er prachtige plaatjes te maken met het fototoestel.
Kortom, er zijn maar twee woorden om te beschrijven hoe ik het jubileum heb gevonden: volkomen geslaagd! Dank aan het bestuur en tot ziens bij de 50ste verjaardag van de vereniging!
Barbara Pach
